Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ μας καθορίζει

Είναι πλέον γνωστό ότι η στάση του σώματος μας και οι κινήσεις μας μπορούν να προδώσουν πολλά από αυτά που δεν εκφράζουμε με λέξεις. Άλλωστε μόνο το 8% την ανθρώπινης επικοινωνίας επιτυγχάνεται με τα λόγια.Αυτό που δεν ξέραμε όμως είναι ότι η στάση του σώματος μας δεν επηρεάζει μόνο τους γύρω μας αλλά και εμάς τους ίδιους!

Η κοινωνική ψυχολόγος Άμι Κάντι εξηγεί πως οι στάσεις δύναμης και εξουσίας μπορούν να αλλάξουν την ισορροπία συγκεκριμένων ορμονών στο σώμα μας με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε πιο σίγουροι για τις δυνάμεις μας. Συγκεκριμένα μετά από κάποια πειράματα κατέληξε ότι η υιοθέτηση μιας στάσης υπεροχής για 2 λεπτά κάθε μέρα μπορεί να αλλάζει τον τρόπο συμπεριφοράς των πιο «μαζεμένων» ανθρώπων.

Οι άνθρωποι αυτοί αποκτούν αυτοπεποίθηση και νιώθουν πιο άνετα να εκθέτουν τον εαυτό τους μπροστά σε μεγάλο κοινό!
Ακολουθεί το βίντεο με την ομιλία της Άμι Κάντι και μερικά μεταφρασμένα αποσπάσματα από αυτή.

Ξέρουμε πως η γλώσσα του σώματος καθορίζει τις σκέψεις και τα συναισθήματα των άλλων για μας. Υπάρχουν πολλές αποδείξεις .Το ερώτημά μας όμως ήταν, καθορίζουν τα νεύματά μας τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας για τον εαυτό μας; Όταν νιώθεις ισχυρός, είναι πιο πιθανό να είσαι ισχυρός, αλλά είναι επίσης πιθανό όταν υποκρίνεσαι πως είσαι ισχυρός, να έχεις περισσότερες πιθανότητες να νιώσεις και στην πραγματικότητα ισχυρός. Όταν λέω στους ανθρώπους, πως τα σώματά μας αλλάζουν το μυαλό μας και το μυαλό μας μπορεί ν αλλάξει τη συμπεριφορά μας και η συμπεριφορά μας μπορεί ν’ αλλάξει το αποτέλεσμα, μου απαντούν: «Δεν μπορώ –φαίνεται ψεύτικο». Σωστά; Γι’ αυτό λέω προσποιηθείτε ώσπου να το καταφέρετε. Δεν μπορώ — δεν είμαι έτσι εγώ

Αυτό το καταλαβαίνω απόλυτα, διότι έχω να σας πω μια σύντομη ιστορία.

Όταν ήμουν 19, είχα ένα πολύ σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα. Πετάχτηκα από το αυτοκίνητο και ξύπνησα με τραύμα στο κεφάλι, στην πτέρυγα κι έμαθα πως το I.Q μου είχε μειωθεί κατά δύο βαθμιαίες μονάδες , κάτι που ήταν τραυματικό διότι μέχρι τότε σύμφωνα με το I.Q. μου είχα αναγνωριστεί ως ευφυής. Με βγάζουν λοιπόν από το κολέγιο και προσπαθώ να επιστρέψω. Μου λένε: «Δεν πρόκειται να το τελειώσεις. Υπάρχουν άλλα πράγματα που μπορείς να κάνεις, αλλά αυτό δεν πρόκειται να λειτουργήσει για σένα». Πάλεψα πολύ μ” αυτό και πρέπει να πω ότι, το να σου παίρνουν την ταυτότητά σου, την ουσία σου, και για μένα αυτό ήταν η εξυπνάδα μου, είναι κάτι που σε κάνει να νιώθεις αδύναμος. Δούλευα και δούλευα και δούλευα, και ήμουν τυχερή, και δούλευα και ήμουν τυχερή και δούλευα. Τελικά αποφοίτησα από το κολέγιο. Μου πήρε τέσσερα χρόνια παραπάνω από τους συμμαθητές μου, και έπεισα κάποιον, την φύλακα άγγελό μου Σούζαν Φίσκε, να με πάρει, κι έτσι κατέληξα στο Πρίνσετον, και σκεφτόμουν πως δεν άνηκα εκεί. Την νύχτα πριν από την ομιλία του πρώτου χρόνου, η ομιλία των πρωτοετών στο Πρίνσετον διαρκεί 20 λεπτά και γίνεται μπροστά σε 20 άτομα. Αυτό ήταν. Ήμουν τόσο φοβισμένη που πήρα τη σύμβουλο μου και είπα «τα παρατάω».«Δεν θα τα παρατήσεις» μου είπε, επειδή έχω στοιχηματίσει σ’ εσένα θα μείνεις. Θα μείνεις και άκου τι θα κάνεις. Θα προσποιηθείς. Θα κάνεις όποια ομιλία σου ζητηθεί να κάνεις. Θα το κάνεις και θα το ξανακάνεις, ακόμη κι αν έχεις παραλύσει από την τρομάρα σου, ώσπου θα έρθει η στιγμή που θα πεις «Θεέ μου, το κάνω στ’ αλήθεια. Έχω γίνει αυτό. Το κάνω πραγματικά». Αυτό ακριβώς έκανα και δεν το σκέφτομαι πια, αλλά επί πολύ καιρό σκεφτόμουν: «Δεν έπρεπε να είσαι εδώ. Δεν έπρεπε να είσαι εδώ».

Το τελευταίο με το οποίο θα σας αφήσω είναι το εξής:

Μικρές παρεμβάσεις μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλες αλλαγές. Αυτό λοιπόν είναι δύο λεπτά. Δύο λεπτά πριν πάτε στην επόμενη στρεσογόνα κατάσταση αξιολόγησης, δοκιμάστε το, για δύο λεπτά, στο ασανσέρ, στις τουαλέτες, στο γραφείο σας πίσω από κλειστές πόρτες. Αυτό είναι που θέλετε να κάνετε. Διαμορφώστε τον εγκέφαλό σας ν’ ανταποκριθεί όσο το δυνατόν καλύτερα στην περίσταση. Ανεβάστε την τεστοστερόνη σας. Κατεβάστε την κορτιζόλη σας. Μην αφήσετε την κατάσταση να σας κάνει να νιώσετε πως δεν τους δείξατε ποιοι είστε. Φροντίστε να νιώσετε πως πρέπει να πείτε και να δείξετε ποιοι είστε. 

Θέλω να σας ζητήσω να δοκιμάσετε τη στάση δύναμης, επίσης να το μοιραστείτε επειδή αυτό είναι απλό. Δεν αφορά το εγώ σας. Διαδώστε το. Μοιραστείτε το με τους ανθρώπους, επειδή αυτοί που μπορεί να το χρειαστούν περισσότερο είναι εκείνοι που δεν έχουν ούτε πόρους ούτε τεχνολογία ούτε αξιώματα, ούτε δύναμη. Σας ευχαριστώ.

 πηγη